12 november 2024

Klokkenluider

Beroep: onderwijs | Aflevering 1.39
 
COLUMN | Ons College van Bestuur luncht regelmatig met een groepje studenten van één van onze scholen (in de loop van twee jaar komen alle scholen een keer aan de beurt) – om de mening onder het volk te peilen, als het ware. Vorige maand was het weer zover en schoof een tiental studenten aan bij het ‘Broodje CvB’ , zoals we dat noemen. Ik schrijf hier niet op van welke school dat was, want de uitspraken die ik hier weergeef, moeten niet herleid kunnen worden tot individuele personen. Klokkenluiders hebben recht op bescherming, toch?
 
Zo’n praatmaaltijd begint altijd hetzelfde: in een lokaal er staan schalen met broodjes klaar, lege kopjes die volgeschonken moeten worden met koffie of thee, glazen voor melk- en karnemelkdrinkers. De voorzitter spoort alle studenten aan om toch vooral goed te eten van al dat lekkers, de studenten pakken gehoorzaam allemaal een broodje en nemeneen hap – en dan stelt de voorzitter zijn eerste vraag. Met volle kijken de studenten elkaar aan en er valt een stilte.
 
Zo ook vorige maand. De openingsvraag die de voorzitter stelde was: Hoe bevalt het jullie hier? Wat vinden jullie van de gang van zaken op jullie school, leer je hier wel genoeg?  – en in de stilte die daarop volgde slikte één van de studenten de forse hap brood in één keer door en stelde een tegenvraag:
‘Ik mag hier gewoon vrijuit praten?’
‘Ja natuurlijk mag je dat, daar is het om begonnen. Graag zelfs’
‘Dus ik mag gewoon zeggen wat ik er van vind?’
‘Ja.’  
‘Eerlijk dus, wat ik er écht van vind?’
 
Het was nu doodstil en alle blikken waren gericht op de snelle eter die zich blijkbaar had voorgenomen om nu eens echt zijn guts te spillen. Wat zou er komen? Ook de schooldirecteur, die deze sessies doorgaans ervaart als een soort test van zijn beleid, kreeg het zichtbaar warm.
In deze broeiende stilte haalde de student diep adem en vervolgde:
‘Nou, als ik dan toch eerlijk moet zijn en precies moet zeggen wat ik ervan vind, dan wil ik wel kwijt dat ik het hier op school best in orde vind, dat het goed geregeld is en dat ik het erg naar mijn zin heb.’

► Lees hier de vorige aflevering
 
 
 

Deel dit artikel