28 maart 2024

Leuke brokjes uit een enorme klont onderwijs

COLUMN | BEROEP: ONDERWIJS | afl. 7.29 | Wat blijft je bij? Omdat ik graag stukjes schrijf, heb ik hier wat van mijn eigen onderwijsanekdotes kunnen boekstaven. Evenwel, in de enorme klont onderwijs die het ROC en al zijn aanverwante artikelen is, leven natuurlijk honderden grappige en ontroerende verhalen over de kern van alle onderwijs: het contact tussen leraar en student.

In een workshop op de Parade hebben vijftig collega’s elkaar dat soort verhalen verteld onder de titel ‘Daar komen wij graag voor naar school’.

Dick Selles, docent licht en geluid bij de School voor Kunst, Cultuur en Media, liet me bijgaand tegeltje zien. Het verhaal erbij: tijdens lessen en projecten bedachten zijn studenten allerlei opstellingen, trucs en oplossingen voor licht en geluid bij optredens, concerten, toneelstukken, shows – whatever. En soms kwamen daar heel mooie dingen uit. De klassieke afsluiting van Dick aan het einde van zo’n project was dan: ‘Jongens, stop het in je rugzak en neem het mee want straks heb je er wat aan.’ En na vier jaar, bij de diploma-uitreiking, kreeg hij van die klas bijgaand tegeltje.

Ik knoop er deze twee aan vast: Emiel Boons, docent hout en meubel, kreeg jaren geleden bij de diplomering van zijn klas een t-shirt met als tekst: ‘Jij bent een leraar zoals ze moeten zijn’. Hij draagt het nog wel eens. Roel Lankes, inmiddels met pensioen maar indertijd docent elektrotechniek met een stem als windkracht 8 (wat voor hem wel makkelijk was maar minder leuk als je in het lokaal naast hem moest lesgeven), placht rustig achterovergeleund achter zijn lessenaar de komst van elke nieuwe klas af te wachten. Hij liet ze binnenkomen en rumoeren tot hij vond dat het tijd was en brulde dan out of the blue: ‘Koppen dicht!’

In de doodse stilte die daarop volgde begon hij zijn elektrotechnische verhaal. Roel was ook een overtuigde en gedreven roker. Hij fietste naar huis maar vóór hij van school vertrok, draaide hij twee shaggies. De eerste stak hij meteen aan, de tweede was voor halverwege als de eerste op was. Bij de diploma-uitreiking kreeg hij van zijn klas een mooie aansteker-met-inscriptie: KOPPEN DICHT!

Volgende week: de drie musketiers!

Deel dit artikel