28 maart 2024

De wet van behoud van ellende

COLUMN GERARD SANBERG


COLUMN | BEROEP: ONDERWIJS | Afl. 8.32 | 
Per 1 juni is het officieel: dan zit ik 40 jaar in het onderwijs. 25 jaar voor de klas, 15 jaar stafmedewerker marketing en communicatie (ben ik ooit ingerold omdat ik wel aardig kon schrijven). Veertig jaar he? In 1977 begonnen aan de Stefanusmavo (Wandelboslaan) en de Hart van Brabantmavo (Eikstraat) in Tilburg. Daarna naar het mbo: eerst vervanging op vhbo Regina Mundi in Etten-Leur. Dat ging over in een vaste aanstelling. De school verhuisde naar de Nieuwsstraat in Breda en ging op in Bredeveld. Bredeveld werd Spectrumcollege en dat werd tenslotte ROC West-Brabant.

Naast die uren in Breda begon ik in 1981 op de RKMTS in Tilburg. Die ging op in het CBM en dat ging op in ROC Midden-Brabant. Toen dat gebeurde kon ik in Tilburg een volledige betrekking krijgen en dat daar ging ik gretig op in want de chaos in Breda leek mij groter dan die in Tilburg. In 2008 werd onze naam ROC Tilburg: he he, we zijn er.

Ik weet nog de eerste lerarenvergadering op de mts, dat leraar wiskunde Joop Robben klaagde dat de eersteklassers zo slecht konden rekenen. Docent elektriciteitsleer Sjef Hooyen had als commentaar dat de wiskundeleraar toch vooral wiskunde moest blijven geven en geen rekenen. En als de eersteklassers niet konden rekenen dan moesten we strenger selecteren voor we ze toelieten. In 1981 moet dat geweest zijn en als het niveau sindsdien constant gedaald is, dan zouden onze eerstejaars nu niet meer kunnen lopen of praten, laat staan lezen en schrijven. Dat is niet zo, maar evengoed constateert de inspectie dat het hard achteruitgegaan is met het onderwijsniveau.

Nou zeg, denk ik dan met mijn 40 dienstjaren, zou dat mijn schuld zijn? Mede? Na veertig jaar kun je niet zeggen dat je er niets mee te maken hebt, tenslotte. Maar er is wel iets vreemds aan de hand met dat inspectierapport. Jaar in jaar uit namelijk rapporteren ze op tevreden toon en met een optimistische kijk. En nu zou dan ineens al 20 jaar het niveau dalen? Dat is toch gek? Ach, ik zie het als de wet van behoud van ellende: klagen over het onderwijsniveau is van alle tijden.

Enfin, het gaat mij steeds minder aan want niet alleen ben ik nu veertig jaar bij het onderwijs, ik word komende oktober 66 en dan houd ik er mee op. Mijn pijp is voor Maarten en mijn lier voor de wilgen, maar voor het zover is ga ik hier wat herinneringen ophalen. Ik heb wat stukjes opgegraven uit het personeelsblad Intercom van de jaren negentig, toen ik nog voor de klas stond, en die ga ik hier recyclen. Ze zijn soms hilarisch en ook de moeite waard omdat er een stukje onderwijsgeschiedenis in weerspiegelt. Wij zijn allemaal kinderen van onze tijd!

 

Deel dit artikel