COLUMN | BEROEP: ONDERWIJS | Afscheidstoernee: aflevering uit 2001 |Een hot item in mijn lessen maatschappijleer is ‘noodweer’. Niet het noodweer uit het weerbericht met donder en bliksem en zo, maar het gebruik van geweld als zelfverdediging. De monteurs mogen dat graag door elkaar halen:
Ik, na uitvoerige uitleg: ‘Dus wanneer mag je geweld gebruiken?’
Ivo: ‘Alleen als het regent, dus.’
Pascal: ‘Ja, en dan nog alleen als je er door moet.’
Ivo: ‘Dat is flauw.’
Pascal: ‘Nou, het regent best vaak.’
Ivo: ‘Ja, van de zomer wel, maar de afgelopen week helemaal niet.’
Geïnspireerd begint Pascal ineens aan een verhaal:
‘Ja, nou, dit weekeinde ook, bij Ajax, wij stonden met een stel in de friettent, na de wedstrijd, en daar stonden ook een stel van die ouwe kerels aan de frikadellen – gewoon in kleren weet je wel. Dus wij dachten, dat kan wel, en John begint een beetje te klooien. Hij loopt tegen eentje aan en zo, en slaat een frikadel uit zijn hand. Nou, wij lachen. Maar die gasten, ongelooflijk, das niet normaal hoor, die pakken ineens uit, nou zeg, ze werken hem in no time tegen de grond, wrijven hem met zijn gezicht flink over de stoeptegels en houden ons goed in de gaten – ja, wij doen dus niks. En godverdomme, hup, handboeien uit de zak aangedaan bij John en weg was ie, in de ME-bus die om de hoek stond. Bleken het juten te zijn, een arrestatieteam. Die John, dat is ook wat, gaat ie staan te zieken tegen een arrestatieteam. Maar ze hebben verder niks met hem gedaan, hij is gewoon vrijgelaten die dag. Wel zijn gezicht open.’
Ivo: ‘En het regende niet?’
‘Nee, maar we moesten er wel door.’
